LOCZY, UN HOGAR OPARA CRECER

LOCZY, UN HOGAR PARA CRECER

Lóczy-k garai horretan ezarrita zegoen hezkuntza ereduarekin hautsi zuen, Emmi Pikler izan zen eskola horretan erabiltzen zen filosofiaren aitzindaria. Horren ardatza haurrarekiko errespetua izatea da, hau da, umearen erritmoa eta haurra bera errespetatzea. Bideo honek, bere metodologia nola erabili eta nola segui adierazten du priemeran.

Loczy eskola lehen mundu gerraren garaian sortu zen. Emmi pickler: bere pediatria ikasketak Vienan hasi zituen, 20ko hamarkadan, haurra eta haurtxoak pertsona gisa hartzen zituen. Pediatriako ikasketak hasten dituenean, askoz gutxiago esku hartzera eta gehiago behatzera gonbidatzen ditu familiak. Haurra ez dira txotxongilo bat heldu boteretsu baten eskuetan, heztea ez da deformatzea. Pickler: haurrei laguntzen egon behar da, baina modu desberdinean, ez zaizkie gauzak inposatu behar, baizik eta probatzera gonbidatu.

Loczy eskolan , dena kontatzen diote egin aurretik; haurrak orientatzen saiatzen dira, ez galtzeko eta gauzak ogi eta azkar harrapa dezaten.

Bideoan esan zuten esaldi honekin geratu nintzen: “el tiempo que importa no es el de los adultos, sino el de los bebes”, garrantzia umeak dute eta ez helduak, hau da, ume txikiak daudenean, haiei gehiengo arreta prestatu behar diegu.

Bideoaren hasieran, haurrak haurtzaindegi batean daude, hor dauen umeak, haur abandonatuak daude epailearen erabakiz edo umezurtzak. 4 zaindari daude eta haien artean txandakatzen dira haiek zaintzeko. Gela edo gela batean: 8 haurtxo daude, zaintzaileak bat hartzen du eta gainerakoak jolasean ari dira, lotan... gela barruko giroa nahiko lasaia da, haurtxo hauek adin berekoak dira gutxi gora behera eta haein beharrak bertsuan dira, zaintzailearen laguntza behar dute haien beharrak asetzeko.

Haur jaio berri batentzat, amak abandonatutako haurtxo bat unibertso kaotiko batean erortzen da, eta zaila egiten zaigu ulertzea nola ikusten dute haiek guztia. Bere segurtasun bakarra galdu dute bat-batean, eta mundu berri batera moldatu behar dira.

Umezainak ama ordezkatu behar du eta bere ardurapean dituen 8 haurrak zaindu eta haien beharra asetu behar ditu, gainezka egongo litzateke eta haurrengan frustrazioa sortuko luke, baina haur horiek, pixkanaka, konturatuko dira ez direla haur bakarra eta haien beharrak asetzeko txandak errespetatu behar dituzte eta haien txandaz disfrutatu atope. Baina Loczyk dio: eguneko une pribilegiatu batzuetan (zainduak eta elikatuak) haur bati buru-belarri eta esklusiboki dedikatzen bazaio, haurrak kontrolatuta eta lasai egoteko aukera dute. Adibidez, haurtxo batek negar egiten duenean beste ume baten txanda den bitartean, umezainak uste du lasaitzeko gai izango dela beste haurrarekin amaitzen duen bitartean eta bere txanda heldu arte.

Bideoan zehar beste esalditxo hau arreta deitu zidan: la vida al aire libre. Aske izan behar gara ikasteko, bakoitzak bere kabuz gauz aberriak ikasteko aukera izatea, aukera paregabea da.

Bideoan, moneto hartan, Loczy eskolan zeuden hiru umeren haurrerapenak ikusen dira:

ü  Erzsike, 10 hilabete ditu: une magikoetan haurrak bere sentimenduak erakusten ditu.

ü  Alexandra, 4 hilabete ditu: haurtxo batek helduarengandik gauzak ikasten ditu, asko, baina bere kabuz deskubritzeko gauzak ere baditu, bere lana egin behar du, eta ez heldu batek.

ü  Andrea, 9 hilabete ditu

Umezain baten irudiak argetzen dira eta zaindariaren begirada hau adierazten dute: badaki zer begiratu behar den, noiz begiratu behar den eta zer itxaron behar den

Askatasuna jolasa da, zaintzaren exitoaren adierazlerik onena. Haurra zoriontsu ikusten dugunean, benetan lana ondo jorratzen gabiltzala ikus dezakegu. Heldua haurrataz asko ikasten du eta umea helduaz.

Haurtzaroarekin ikastea haurrak bakarrik zaudenean jarraitzen duena da. Mugimendu askatasun osoz ikusten duzu, ez gaituzte deskubritzen mundura etorri diren bezala bakarrik, baizik eta mundua haurtxoei etortzen zaien bezala. Haien bere heltze prozesuaren adinean mundua beste iksuepgi batetik ikusten dute, nahi eta gu bizi izanda gauza horiek jadanik, ez daki nola eta zer sentitzen duen momentu horretan ume horrek. Haurrak ez dira hain gordinak, askoz lasaiagoak dira, gainerako haurrak tratatzen dituzte eta haien artean laguntza eta lasaitasuna transmititzen dira haien artean.

Umezain baten eta ume baten arteko topaketa ikusteko pribilegioa dugu bideoan.  Mutila, bideoak jartzen dizkioten bitartean harrituta dago. 3 urte eta 7 hilabeterekin adoptatu zuten, ez du oroitzapen handirik han igarotzearen amaieraz, baina oroitzapen txikiak ditu han igarotako momentu zoragarrienaz. Bere zaindarietaz ez da gogoratzen, baina gogoan du sentimendua, ama baten antzeko sentimendua sentitzen du berarengan, baina maitekiro gogoratzen du bera eta berarekin pasatako momentu bereziak. Psikikoki, eskola honetako haur batek gainerakoek baino maitasun handiagoa behar du. Mutil honek bere bizipen berezi bat kontatzen digu; bizitza egonkor eta seguru bat izan arte, ez dut neure burua eta familia osatu nahi. Neskekin maitemintzean, asko kostatzen zait ahaztea, 6 hilabete arte edo baita gehio ere. Hori niretzat gehiegizko esfortzu bat eskaintzen dit.

Loczy eskolako haurrak, edo beren familiekin itzultzen dira, edo ume hauentzat familiak bilatzen saiatzen dira, eta gutxitan joaten dira beste institutu batera, egoera hau oso gutxitan ematen da, oso gogorra delako haientzat.

Zaintzaileari ez zaio gustatzen haurrak "musukatu" ezin izatea, bere sena geldiaraztera behartuta ikusten du bere burua. Ezin diezu ama baten maitasun guztia eman, harreman hori bereizten jakin behar da, baina badaude momentu eta ekintza batzuk saihestea zaila gertarazten zaiela haiekin orduak eta orduak igarotzen dituzten pertsonei.

Haurtxoekin eta haurtxoetan gauzak ikasten dira, egun guztiek bizipen berri bat adierazten dute haientzat. Haurrek Ikasteko bere inguruko adinekoak behatzen dituzte eta haietaz ikasteko aukera handia dute.

Pickler metodologia, metodologia harrigarria da, niri haurraren askatasuna izatea gauzarik garrantzitsuena iruditzen zait eta haien bere heltze-prozesuaren momentua bizitzea pausoz pausoz eta behar dutenean laguntza eskaintzea, gauzarik garrantzitsuena iruditzen zait.